18. – 21. Eeuw

In 1696/97 werden er voltooiende bouwmaat- regelen doorgevoerd: In de zuidvleugel werd de koorplaats de nieuwe bestemming voor het orgel, wat gelijktijdig opgeknapt werd, en de vier gaanderijen, de plaats voor de Prins werd verbouwd, Totaalkosten 534 Taler.

In 1708 kwam er in de westvleugel, die alleen gaanderijen met mannen staanplaatsen had ook koorbanken, de zo genaamde "vrouwenstoelen". Omdat er meer zitplaatsen nodig waren. Van nu af aan sprak men van de "oude vrouwenkerk" en de "nieuwe vrouwenkerk". Later liet men het "vrouwen" weg zo kon de veronderstelling ontstaan dat de westvleugel pas later gebouwd werd.

Rond 1730 vond er een vergroting plaats van de door Triomfbogen van het tongewelfde schip afgescheiden altaarruimte. De Prinsen zetel werd vernieuwd, het koorgestoelte gedeeltelijk veranderd en in de West vleugel werd nog een gaanderij bijgebouwd. Voor 615 Taler werd de kerk opnieuw beschilderd.

Het 100 jarig bestaan van de kerk werd op 20 september 1761 met een feestoptocht en een feesteredienst gevierd. De schoolkinderen en armlastige gemeenteleden kregen geld cadeau.

Na reparaties aan het orgel in 1826 en 1829 werd er pas in 1840 weer herstelwerkzaamheden uitgevoerd: Vernieuwing van het koorgestoelte in het zuidschip en de Prinsenzetel, nieuwe beschilderingen, kosten 1900 Taler.

Vernieuwing van de vloer en de banken in het westschip waren nodig in 1851 / 52 en 1856. In 1857 werd het orgel vervangen. De kosten van 2200 Taler werden betaald door de overheid.

Bij het 200 jarig bestaan op 25/26 september 1861, welk bijgewoond werd door Groothertog Carl Alexander, kreeg de kerk het, uit giften betaalde, kerkuurwerk, die tot 1992 de tijd aangegeven heeft en daarna vervangen is door een elektrisch uurwerk. De twee gebrandschilderde ramen in de altaarruimte zijn een schenking van Ottokar Ziegler.

Na een schilderbeurt, zowel binnen als buiten, volgde nog voor 1900 het aanleggen van elektrisch licht en daarna een stoomverwarming.

Het 250 jarig jubileum van de kerk werd van 2 tot 7 augustus 1911 gevierd als groot kerkelijk en vaderlandsfeest. Het werd georganiseerd door de toenmalige predikant Lothar Koch en de volksonderzoeker en dichter Arno Schlothauer. De kerk kreeg het vijfde orgel, een Dresdener Jehmlich-orgel dat bijna 20000 Mark kostte en gefinancierd werd uit giften.

Groothertog Wilhelm Ernst stichtte het gebrandschilderde raam met de scène uit de Sage "de standvastige landgraaf"

Grotere conservering - en vernieuwingsmaatregelen ondervond de kerk in 1934 (opknapbeurt van buiten) en in 1938 (verlichting, verfbeurt binnen, afbraak van de Prinsenzetel, en verandering van de altaarversiering). In 1952/53 vonden er reparaties aan het dak plaats. In 1957 werd er een infrarood verwarming ingebouwd.

Na een nieuwe verfbeurt van binnen werd op 23/24 september 1961 het 300 jarig kerk jubileum gevierd met gemeenteavonden, kerkdiensten en een concert. Omvangrijke saneringsmaatregelen volgden van 1983 tot 1988: De vloer, koorgestoelte, elektrische bedrading, infrarood verwarming, dak en dak bedekking vernieuwing en beschildering) Daarbij is ook de, voor de kerkdienst niet meer nodige, westvleugel door een glaswand afgescheiden van de zuidvleugel. De her inwijding op 8 mei 1988, vond plaats aan het begin van een feestweek die 10 dagen duurde.